Vluchteling
Kleine witte duif
vertel me wat je ziet
tijdens de lange vluchten
wanneer je drijvend op de wind
de weg naar ‘t nest zo feilloos vindt
langs blauwe of bewolkte luchten
Kleine witte duif
je hart is vol verdriet
ik lees de droefheid in je ogen
waar de onrust schemert; vaag
je vleugelslagen worden traag
het weten heeft je moe gevlogen
Kleine witte duif
de tochten worden je teveel
ik kan niets dan angstig vragen
of je de moed nog hebt te stijgen
om de vrede van je groene twijgen
achter alle bommen aan te dragen
Geplaatst in de categorie: verdriet
Hoe zouden jullie dit gedicht uitwerken ?
degene die dit heeft geschreven is echt een topper in gedichten schrijven.
ik ga dit gedicht gebruiken voor school met tekenen om er een mooie tekening bij te maken.
dat is namelijk huiswerk.
complimenten aan wie dit heeft geschreven.