'n Thuis ...
Starend zit ik voor 't raam
wachtend op wat komen gaat
het is vandaag zondag
maar wat zijn ze laat
Koffiepot staat al klaar
op het aanrecht neergezet
wanneer ze straks komen
is het zo vers gezet
De wijzers van de klok
tikken rustig door
voetstappen en een lach
is dat m'n kind wat ik nu hoor ?
Nee, de stappen sterven weg
het geluid verdwijnt in lucht
het is al half twaalf
ik kijk nog maar eens en zucht
Stram en stijf sta ik op
slof naar de keuken toe
zet dan maar één kopje koffie
ik ben ineens zo moe
Ach ze hebben een gezin
ik had het kunnen weten
ze zijn de hele week druk
en mij gewoon vergeten
Morgen is het weer maandag
de eerste dag van de week
laat ik maar wat lezen
ik maak mezelf van streek
de Thuis wat ik ze vroeger gaf
ligt waarschijnlijk vergeten in 'n hoek
ze hebben allemaal hun eigen leven
't ouderlijk huis is 'n dichtgeslagen boek
Geplaatst in de categorie: ouders