inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 2.090):

Vereeuwigde beelden

Zij was een kleine spring in ‘t veld
met wild dansende bruine lokken
een wipneus en roodroze mond
die steeds stralende glimlachen zond
en niet bereid was om te mokken

Haar ogen blikten vol vreugde
en met vertrouwen in het leven
dankbaar voor alles wat zij kreeg
at zij zelfs braaf het bordje leeg
als mam haar spruitjes had gegeven

De beelden trekken sporen verdriet
over haar moeders grauwbleek gezicht
Het lijkt alsof zij zichzelf ontvlucht
wanneer ze met diep geslaakte zucht
het album met een harde klap dicht
en zegt…

meer foto’s zijn er niet…

Schrijver: sacrajewa, 21 maart 2003


Geplaatst in de categorie: verdriet

2.0 met 17 stemmen aantal keer bekeken 1.168

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Frans
Datum:
29 maart 2003
Email:
fransharenhome.nl
de rillingen liepen over mijn rug. oei.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)