na 40 jaar
Ooit, toen ik nog een meisje was
met sproeten, vlechten, dromen
toen heb ik jou gedroomd
en dat je eens zou komen
Je was niet eens te paard
te fiets kwam jij me kussen
nog minder was je prins
dat troost me ondertussen
Toch had ik je al lief
wist dat ik op jou wachtte
oké, ’t was maar een droom
maar jaren bleef ik smachten
Vanmiddag voor het raam,
ik keek gewoon naar buiten
daar kwam je (bijna) aangefietst
helaas, ik kan niet fluiten
En jij, je wist van niets…
voorbij…
Geplaatst in de categorie: lightverse
Ik vind het sterker zonder de twee laatste regels.
Ik wou dat ik kon fietsen...
Je hebt de smaak te pakken.
De lezer ook!