inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 76.775):

Teckel

Mijn neef Roland haalde
als kind al het bloed
onder je nagels vandaan.

Een klein etter
noemden we hem
bij ons thuis.

Eergister werd hij in zijn zwembad geliquideerd
(en dat is echt waar).

Een vrouw, een minnares of wat,
een teckel en een slordige
80 miljoen liet hij na.

Hij was pas twee- en dertig.

Schrijver: fp.tuinder
7 april 2022


Geplaatst in de categorie: familie

4.0 met 22 stemmen aantal keer bekeken 241

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Maxim
Datum:
8 april 2022
Eergister liep ik met mijn verre oom Donald in de kebons. Onder het genot van een senseootje vertelde hij mij eindelijk zijn levensverhaal, gezeten in een luie schommelstoel in het theehuis aan de tibetaanstraat.
In een vorig leven op deze aardbol was hij djongos geweest in Noland, een eilandenrijk dat eeuwenlang zuchtte onder onze dwingelandij (echt waar) maar dat nu niet meer bestaat. Sedertdien schoffelt hij de parken, inmiddels een hoogbejaarde hortulanus. Uiterlijk oogt hij als een oude pensionado, maar hij blaakt nog kwiek uit zijn ogen. Een vitale baas, jong van geest ook, je zou hem hooguit 32 geven.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)