Spiegel van Liefde

Zeg mij, wie ik voor jou was
Toen jij dat schilderij nog was
En jij geharnast in vernis
De wereld vierkant hebt bekeken
Hoe jij langzaam hier ontstond
Met mooie ogen, zoete mond
En mijn penselen jou vereeuwigden
En langs jouw wangen streken

Hoe verliefd jij soms kon zijn
Tussen acryl en terpentijn
En jij je zomaar toen liet kussen
Haren die jouw haren streelden
Hoe verlangend jij soms was
Tableau vivant voor mij soms was
En als een spiegel van de liefde
Duizend sprookjes met mij deelde

Hoe jij eens bij volle maan
Wanneer de mensen slapen gaan
Hier uit jouw lijst bent opgestaan
En als een ridder bent verschenen
Veel meer dan een schilderij
Kom jij nu sprekend, zo dichtbij
Ik raak je aan zoals penselen
Ooit op linnen met jou speelden

En nog meer dan ik ooit zeggen kan
En hooguit kan verbeelden
Zie ik jou in duizend kleuren
Zie ik jou in mijn kastelen
En ik vraag jou, lief der liefsten
Die ik schilderde nog pas
Zeg mij, of ik het gedroomd heb
Zeg mij, wie ik voor jou was

Spiegels van Liefde schilderij terpentijn

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 16 stemmen 1.403