inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 56.046):

Buffers

Ik heb uren zitten zwoegen op een diep gekweld gezicht
starend in de holle spiegel onder 't scheren
want ik wou dat ook proberen: echt een larmoyant gedicht
om de vrouw waarvan ik hou te imponeren

Maar al wat ik produceerde was een komische grimas
met het witte schuim op kin en bakkebaarden
die me hulpeloos terugkeek van 't beslagen spiegelglas
was dát Droefenis, die grijns die naar me staarde?

Toen probeerde ik te voelen dat ik ongelukkig was
trok mijn buik in, tormenteerde ingewanden,
dacht aan Neushoorns in de Congo, bloedend, liggend in het gras
en aan kinderen met Aids in warme landen

Wat is dát? Er dreunt een Tank voorbij, 't lawaai is oorverdovend
en mijn hart staat even stil: ik ben geschokt, da's veelbelovend!

... ...werkelijk voelend de impact beseffen van de wereld buiten mezelf vergt een inspanning of een shock.. ...

Schrijver: Ton Hettema, 24 juni 2015


Geplaatst in de categorie: geweld

3.0 met 6 stemmen aantal keer bekeken 186

Er zijn 2 reacties op deze inzending:

Naam:
Ton Hettema
Datum:
25 juni 2015
Adriaan je bent een kei
elke site met jou erbij
gonst gelijk een hommelbij
Naam:
Adriaan van Dam
Datum:
25 juni 2015
Prachtig, die regelmatige afwisseling in het metrum.
Het leest bovendien lekker soepel.
Mooi sonnet.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)