inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 55.997):

Op zolder

Ik kom bijna nooit meer op mijn zolder.
Het idee om die trap naar beneden te trekken
beangstigt me mateloos, net zo'n moordwapen,
dat genadeloos op je af suist.

Bovendien weet ik ongeveer wat ik daar kan
aantreffen: duizenden vergeelde boeken,
aangevreten door boekenwurmen en zilvervisjes,
stapels oude krantenbijlagen over literatuur,
achteloos naar boven gegooide flessen whisky
en honderden muizen in muizevallen.

Dat het daar vreselijk stinkt kan ik al
vanuit mijn woonkamer ruiken en omdat ik
er wel eens wat overgebleven gehaktballen
heb gedumpt, krioelt het er waarschijnlijk
ook van de vrolijke maden, vooral omdat het
bij de minste zon al een broeikas is.

Onder de oude, wollen dekens, waarop ik
lang, zeer lang geleden nog gevreeën heb,
liggen her en der de foto's van vroeger,
als ook die al niet vergaan zijn. Nee,
op zolder zal ik nooit meer komen, omdat
ik er echt niets meer te zoeken heb.

Mijn huisdokter vreest voor vervroegde dementie.

Schrijver: Joanan Rutgers, 21 juni 2015


Geplaatst in de categorie: psychologie

4.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 85

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Gabriëla Mommers
Datum:
25 juni 2015
Dat zijn van die trappen die ik wel op durf te klauteren, maar niet meer naar beneden. Acrofobie.

Als je echt denkt dat er maden zitten, zou je de GGD kunnen vragen de boel te komen opruimen. Die hebben daar verstand van.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)