- Branderige fleur, vlammend van kleur -
Voltooid aan de schepping
deed hem de eerste aanraking verstillen..
Hij vroeg zich af wie hij was,
de stille kleurrijke man van vele winden,
een beminnelijke lach dat horizonten brak,
het hemelsblauw finaal doormidden.
Verlaten sneed een voorlaatste diepte,
scheurde lucht om te ademen, branderig van geur
brandde de ziel het weemoedige hart,
sprong als een hinde over nissen van kleur.
Enerverend bedelde zoektocht
naar een oplossing, huilde weerstand
als een kind in hem, tranen zacht..
De verademing doorwrocht in avondrood
om met bezinning opnieuw te beginnen.
Geplaatst in de categorie: emoties
Hoe kun je trouwens voltooien AAN de schepping?
de lach DIE horizonten brak.
Verlaten sneed een voorlaatste diepte....nou leg dat maar eens uit. Is het een meneer die Verlaten heet?
Kijk, je kunt wel warrige zinnen schrijven, die ik niet allemaal wil ontleden maar ze moeten wel kloppen en dat doen ze naar mijn bescheiden mening niet.
voor onze gezamenlijke creatie zo oneindig mooi..