inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 51.806):

- Branderige fleur, vlammend van kleur -

Voltooid aan de schepping
deed hem de eerste aanraking verstillen..

Hij vroeg zich af wie hij was,
de stille kleurrijke man van vele winden,
een beminnelijke lach dat horizonten brak,
het hemelsblauw finaal doormidden.

Verlaten sneed een voorlaatste diepte,
scheurde lucht om te ademen, branderig van geur
brandde de ziel het weemoedige hart,
sprong als een hinde over nissen van kleur.

Enerverend bedelde zoektocht
naar een oplossing, huilde weerstand
als een kind in hem, tranen zacht..

De verademing doorwrocht in avondrood
om met bezinning opnieuw te beginnen.

Schrijver: Sabrina en Rob, 9 mei 2014


Geplaatst in de categorie: emoties

2.0 met 8 stemmen aantal keer bekeken 525

Er zijn 5 reacties op deze inzending:

Naam:
Rob
Datum:
8 juni 2014
Met een duo-gedicht vind ik het passen om op deze wijze bovenal te laten weten dat je de ander waardeert.

Naam:
Hanny van Alphen
Datum:
7 juni 2014
Jemig, hoe kun je van jezelf zeggen dat je werk oneindig mooi is. Hautain gedrag vind ik.

Hoe kun je trouwens voltooien AAN de schepping?
de lach DIE horizonten brak.
Verlaten sneed een voorlaatste diepte....nou leg dat maar eens uit. Is het een meneer die Verlaten heet?
Kijk, je kunt wel warrige zinnen schrijven, die ik niet allemaal wil ontleden maar ze moeten wel kloppen en dat doen ze naar mijn bescheiden mening niet.
Naam:
Sabrina
Datum:
5 juni 2014
Het was mij een hele eer, Rob. Gezamenlijk creaties schrijven is dan ook een verrijking.
Naam:
Hilly Nicolay
Datum:
4 juni 2014
Een prachtig gedicht.
Naam:
Rob
Datum:
20 mei 2014
dank je Sabrina,

voor onze gezamenlijke creatie zo oneindig mooi..

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)