Netgedichten

netgedicht (nr. 49.655):

Vijf voor twaalf

Het is bijna nacht als
zij ontdaan van zwaartekracht
gaat zweven

Beneden weet ze alle mensen
en ze kent ze
de druktemakers
de jaloersen
de betweterigen die ze niet
zo goed verdroeg

De tegels van hun wijsheid
liggen in scherven
aan hun voeten

Balancerend op het vinkentouw
loopt ze - zichzelf trouw -
een stukje met de maan
en laat het gaan

Eén voor één laat ze haar
veren vallen
genietend van de lichtheid
van het moment

De hemel weet ze vol met
diamanten

Op aarde is het vijf voor twaalf