inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 47.293):

honderd jaar

fijn als tule en de
broze breekbaarheid van
vleugeltjes des hommels
op zondagmiddag in de
tuin

in alle rust eet ze een
taartje in de zon

...zonder weten...

jarig zijn zit niet meer
in haar brein
dat allang is ingehaald
door het verleden

honderd als een niet bekend
getal

in de tuin en in het nu is
het genieten groot geluk
met al die vage en toch
lieve mensen om haar heen

als de nectar uit de
rode klaver is vergaard
vindt ook de hommel in
de schaduw van een boom
haar rust

... Ter nagedachtenis aan mijn dierbare vriendin Doro. Eigenlijk werd ze 98 jaar, maar ik heb 2 jaartjes gesmokkeld ten faveure van de leesbaarheid van dit gedicht.
Dat had ook zij wel wat gevonden. ...

Schrijver: constance bongers, 8 maart 2013


Geplaatst in de categorie: verjaardag

4.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 2.243

Er zijn 3 reacties op deze inzending:

Naam:
Imiza
Datum:
27 april 2013
de hommel eet een taartje en Doro snoept van de nectar; mooi met gevoel geschreven!
Naam:
constance bongers
Datum:
13 maart 2013
Dank je Marije, Doro was veel ouder dan ik maar terugkijkend mijn meest dierbare vriendin ooit. De kunst en haar levenskunst verbond ons.
Naam:
Marije Hendrikx
Datum:
11 maart 2013
een waardig eerbetoon in mooie metafoor verpakt.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)