inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 47.279):

ELIMINATIE

Voetje voor voetje
In kwetsbaar evenwicht
Weg is het pad.
Groen dringt zich op
in al haar weelderigheid.

De doornen en de brandnetels
krassen op de huid
De ziel blijft ongedeerd.
Zij slaat terug
door het te ontwarren struikgewas.

Muggen zoemen, bijen steken
Door stengels
die lussen maken
om enkels.
Een soepzooitje!
Kluwen planten
haken zich
- ze valt -
grijpen, klauwen zich, verslingeren,
overwoekeren wurgend,
- het net sluit zich -
verstikken het vlees.
Wormen en bloedzuigers verslinden
maken het af.

Weer is iemand verdwenen.
Zonder spoor en haan die kraait...

Schrijver: Imiza
Inzender: Ingrid Zalme, 7 maart 2013


Geplaatst in de categorie: werk

4.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 639

Er zijn 2 reacties op deze inzending:

Naam:
Marije Hendrikx
Datum:
8 maart 2013
mooi de metafoor waarin je de meedogenloosheid beschrijft waarmee men afrekent met elkaar om eigenbelang.
Naam:
J.de Groot
Datum:
8 maart 2013
Ja, ze mogen verrekken en vertrekken,
maar er 'WERK' van maken heeft meestal weinig zin
bij die vleeseters!
Sterk.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)