Netgedichten

netgedicht (nr. 40.981):

Dát

meer en meer
vind ik mezelf terug
wanneer je naar me kijkt

wij elkaar laten ontstaan
wachten op het ontdekken
van de tocht

alles golft
in het verlangen

naar het oor
van de rivier dat oevers
bemint

jij in mij ruist
als een echo van wiegende wenken

wind
en lotus
wanneer de zon ondergaat

dát zegt
in minder dan een armlengte

raak mij aan

Schrijver: kerima ellouise, 8 oktober 2011

miemake

hotmail.com

Geplaatst in de categorie: liefde

Dát

3.0 met 29 stemmen

344

Er zijn 10 reacties op deze inzending:

Naam:: Gerhard Burgers
Datum:: 21 oktober 2011
Email:: rotsplateauyahoo.com; zeer mooi.

Naam:: Astridv
Datum:: 14 oktober 2011
Email:: astridvoermanhotmail.com; De woorden ruisen als een echo van wind wanneer de zon ondergaat....prachtig !

Naam:: Hilly Nicolay
Datum:: 11 oktober 2011
Email:: voorjaarsvlinderhotmail.com; Een vleugje zomer Kerima, om blij van te worden!

Naam:: annabel
Datum:: 10 oktober 2011
Email:: annekestziggo.nl; Wat een heerlijk gedicht!

Naam:: jan haak
Datum:: 10 oktober 2011
Email:: janhaakzonnet.nl; Als een omarming.

Naam:: lijda
Datum:: 9 oktober 2011
Email:: lijdazielemangmail.com; de liefde mogen beleven in wiegend wenken, mooier kan het niet!

Naam:: geeraardt
Datum:: 8 oktober 2011; dat klinkt als een mooie zomerse liefde.....

Naam:: Irmlinda de Vries
Datum:: 8 oktober 2011; Mooie wederzijdse ontdekkingstocht der geliefden die de lotus tot volle bloei brengt in dit ontstane gedicht!

Naam:: wie?wui!
Datum:: 8 oktober 2011
Email:: wietewuitenskynet.be; als ge dat op die manier kunt zeggen, hoe kunt ge diegene dan nog als datgene beschouwen? heerlijk schrijfseltje!

Naam:: Marije hendrikx
Datum:: 8 oktober 2011
Email:: maryama37hotmail.com; Dat. .... Is prachtig!

Geef je reactie op deze inzending: