Een nieuwe morgen

ik ben de dag zo moedig moe
als de nacht zwerft door mijn bloed
en ledematen zijn verzuurd
die door zwaartekracht worden beboet;
heeft deze enkele reis te lang geduurd
komt mij nu enkel nog rusten toe

ach nee, de woestijn kent soms overdaad
gesponnen over jaren heen
verdronken soms in oude glorie
ook al zijn ze voor de ander van steen
mijn gevoel is nog kort van memorie;
het zichtbaar verleden bewaren
is in mijn hedendaags ademen
nog steeds een maat

ik sta nu op de zevende trede
hijg voor de achterkant
van de waarheid uit
het is mijn levensbede;
wat komt toont zich zacht
soms schreeuwend luid

de trap kent nog
vele hemelse passen
maar nu ben ik even de dag
zo moedig moe

mag ik mijn morgen
weer in onschuld wassen?

transformeren

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 24 stemmen 555