Soms raak jij...

Soms raak jij nog even mijn behaarde arm aan
met een zacht, wit veertje kietelend als God,
oud-geliefde, voor eeuwig verdwenen Godin,
's nachts voor het slapengaan in mijn bed
doe ik alsof ik mijn tranen niet voel.

Ik droom nog steeds van je zwierige rokken
en je strakke broeken, de klem in je haar,
hoe je in louter een slip mij naderde, mijn
hartstreek streelde alsof het je levensadem
uitademde. In wezen trok je dat orgaan uit
mijn lijf, braadde het en at het op.

Het maakt me niet uit hoe wreed je deed tegen
mij, anderen deden wreder tegen jou, engellief,
hoe zwart je vleugels door de aarde ook zijn
geworden, soms raak jij mijn ziel alsnog

dieper dan ooit en zonder wederzijds trauma.

Soms raak jij...

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 4 stemmen 151