uitnodiging

Ik dacht mij schuil te kunnen houden
in diepe duistere spelonken
om de dans te ontlopen.

Ik wilde de bomen niet horen fluisteren.
Het licht zien dansen.

Ik wilde niet doordrongen raken
van een schoonheid, een vreugde
van een liefde die niet te bevatten is.

Ik wilde niet de ruimte voelen
waarin ik vrij mag en kan dansen
op een planeet waarvan het
collectieve bewustzijn doordrongen is
van dogma's en concepten, bestuurd door angst.

Ik wilde niet incarneren op vruchtbare aarde.
Te zijn zonder oorzaak nog belang hebbende bij een gevolg.

Ik dacht ik dacht ik dacht ik dacht ik dacht
zoveel.

Wat bleek ik bedrogen te zijn door eigen geest
want niet de zwarte trage duisternis
leegte
vreesde ik
maar het uitnodigende alomvattende dansende licht.

leven dood

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 25 stemmen 696