De taal van tijd
De dagen cirkelen
langzaam rond
op de adem van licht,
lucht en ruimte
stel ik vragen aan vroeger
waar beelden vervagen
alsof ik de taal
van tijd verstond
in serene rust
waar verlatenheid fluistert
rond de contouren
van wat eens was
buig ik mijn hoofd,
'k heb naar de stilte
geluisterd en geloofd
in het mysterie van leven
dat ik zonder woorden las
uit een hart van steen
waar ik warmte vond
als was het...gisteren pas
Geplaatst in de categorie: tijd
Prachtig gedicht!