mijn reflectie

Mijn reflectie stoort mij
en met verbazing kijk ik
naar het terugkaatsend licht.

Ik voel mij te klein om groot
te zijn, te groot om klein te zijn
maar de duiven blijven terugkeren
naar het nest waar ze gevoed worden.

Het kompas van mijn gevoel
daarentegen, slaat soms wel
op tilt, alsof de wereld magnetisch
is, en mij express wil doen dwalen.

De realiteit is niet zwart of wit
zegt men dan, maar vol kleuren
en de psychiater in mijn hoofd
zegt dan; je hebt een afwijking
of teveel naar links of naar rechts.

Waardoor we weer bij 't begin
zijn aangekomen; mijn reflectie
stoort mij, de Boeddha sprak:
de gulle middenweg, Jezus sprak:
woorden van liefde; niet de hemel
noch de aarde, maar 't kopje onder
de kraan dat is waar het omgaat.

Ik denk dan; bezat ik de wijsheid
dan had ik hen niet nodig, hen woorden
om te leren lopen, want lopen
deed ik al vóór mijn wedergeboorte
alleen begrijpen doe ik het nog niet.

misschien wel nooit......

spiegels

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 22 stemmen 517