- De Straten van papier -

De straten vol van eendracht en vuil papier,
afgedankt het nieuws lekt versplinterd..
dozen vol met zwarte poëzie, bronnen van proza

vreemde boodschappen hebben aandeel
en spelen ter introductie muziek,
het krantenpaleis klaagt ver van hier
snippers dwarrelen dan als kleine blaadjes,
..rondgeslingerd oud papier.

Ik tel de jaren, die mij verder zonden..
papier dat zoenend over straat gaat zweven,
al betekend het volledig niets, omvangrijk verborgen..
en aan de overkant van de straat
de blind gesloten rugzak, en dat mij niemand kent.

Het ijs dat van je wangen liep,
de stapel geheime documenten die in je hartje achterbleef,
het zweet dat door je schoenen ging
loopt met je gevoelens zo het ghetto in...

geen kristalglas dat voelde hoe het verder moest
verbrak mijn hand ter ere van mijn zuiver hart?
Begreep het potlood, dat over elk papier ging krassen,
vol van wonderlijke wandeling,
het verdeelde gescheurde papieren hart?

Plots en geheel onvolwassen,
weende de harde barst, stil..stil, wees toch stil mijn hart,
terwijl de straat van London vol met witte pitsels lag,
die ooit een "gebundeld" puzzel vulden, de goede wil.

De wrede slagboom van het leven,
begreep de straat waarschijnlijk toch heel even..

de enthousiaste hartslag, opgehaald ..
woorden, die de grijze minicontainers raakten,
gingen als zware handkarren genadeloos naar beneden
terwijl de straten de restcontainers verloren vegen,
omdat wij twee niet langer vol konden houden,
de straten vol met vuil papier.

Schrijver: Sabrina Bielac, 1 augustus 2010

Siasdreamshotmail.com

papier straten ex-liefde

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 18 stemmen 474