inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 33.228):

Levenslot

Als berger in een duikerspak
is dit ruim veel te groot voor mij
ontrukt aan een familietak
drijven verschrikkingen voorbij

mijn bril beslaat het tranendal
van dompelaars in zeemansgraf
ik zwem tussen een dodental
aan wie ik namen geven mag

waar zij zich gelukkig waanden
vallen patrijspoorten op slot
kinderen van nabestaanden
verdronken in mijn levenslot.

Schrijver: dick panman, 18 juni 2010


Geplaatst in de categorie: emoties

4.0 met 23 stemmen aantal keer bekeken 747

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
pama
Datum:
19 juni 2010
Email:
pebmartenskpnmail.nl
Kennelijk toch een gaatje in het dichterspak dat over het hoofd is gezien, gelukkig nog niet verdronken zo te zien.
Mooi geschreven.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)