Vederlicht

lichtvoetig treed zij voor het voetlicht
danst zichzelf tot gevleugelde zwaan
reikhalzend vliegt zij voorbij
de werkelijkheid en waan
van dit aardse bestaan
alle ogen, op haar gericht
tot het doek valt en zij
eenzaam huiswaarts gaat
in een nacht zonder licht

thuis toont de spiegel
haar vermoeide gezicht
de weegschaal kroont haar
tot lichtgewicht
elk hapje teveel
in een mensenleven
weegt zwaar wanneer
je over het toneel
wilt kunnen zweven

zij oefent haar passen
in het witte schijnsel
van de maan en wanneer
zij gaat slapen blijft
het licht altijd aan
want de prins op zijn paard
is zonder dansen niets waard
haar huis is hij lang geleden
in sneltreinvaart voorbij gereden

morgen zullen zij dansen
een terugkerend refrein
samen en toch eenzaam zijn
morgen...ja morgen
dan ziet zij hem staan
avond aan avond
dansen zij samen
en sterft er....
een zwaan...

dansen

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 52 stemmen 574