Fiat Voluntas Tua

Ik kan je nu niet meer vasthouden
mijn gezicht naar beneden -gedrukt
in de aarde, ik moest je laten gaan,
om weer te kunnen verstaan, de roos
die spreekt onder de schrale bodem
van het menselijk lijden, nu ik ben
gevallen, zijn 't mijn tranen die spreken
en zoekt de pijn een weg om het 'verraad' te wreken.

- aan de poorten van de hemel, heb ik haar achtergelaten,
gekneed, gelijk ik, klaar voor het magisch vuur -

tranendal

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 20 stemmen 462