Netgedichten

netgedicht (nr. 28.565):

schaduwdans

ik vul jou, mijn dichter
aan

met woorden
die uitgesneden liggen naast houtnerven
en waar de vloer, vastgeworteld
zijn schaduw geeft

speels mijn armen
rond jou schetst

ik weet niet of ik nog iets
zeggen wil of dat ik de bloemen verder
draag

naar buiten
de nacht vol weemoed
met wind en de onzichtbaarheid
van mijn dromen

je omhelst me

ik dans
en laat mijn gedichten waaien

onbekend tot stof

------------------------------------
afbeelding: beeldentuin Dehullu 2009
kunstenaar: Martha Waijop

Zie ook: http://blog.seniorennet.be/kerima_ellouise/

Schrijver: kerima ellouise, 19 oktober 2009

miemake

hotmail.com

Geplaatst in de categorie: psychologie

schaduwdans

3.0 met 17 stemmen

481

Er zijn 4 reacties op deze inzending:

Naam:: katty
Datum:: 28 november 2009; Luchtig speels zal de schaduw van de dans zijn sporen in omarming achter laten.

Naam:: pama
Datum:: 22 oktober 2009
Email:: pebmartenshome.nl; Jouw schaduw danst naar het licht, wat een lichtspoor achterlaat in jouw gedicht.

Naam:: Roland Hainje
Datum:: 19 oktober 2009
Email:: r.hainjegmail.com; prachtig! dichtster.. en laat je woorden - van liefde en troost- maar waaien, maar.. voordat ze vergaan, worden ze eerst geoogst.

Naam:: wietewuiten
Datum:: 19 oktober 2009
Email:: wietewuitenskynet.be; welk dichter wenst niet op zo'n manier beademd te worden, door stofgoud haast.

Geef je reactie op deze inzending: