Netgedichten

netgedicht (nr. 159):

oneindig ver

Twintig meter van de wereld
lijkt de oneindig verre zon
Zelfs ondergaand verblindt ze me
Zoals jij dat heel goed kon

Ik hoor kraaien krassen
Bomen zachtjes fluisteren
Stemmen een balkon lager
Ik wil er niet naar luisteren

Ik zie een auto parkeren
Mensjes stappen uit
Anonieme mini buren
Ik heb een hele kluit

Ik weet dat je beneden woont
Ben verliefd al weet ik beter
Je lijkt oneindig ver weg
al is 't maar twintig meter

Schrijver: oepsie, 5 december 2001

badhairday70

hotmail.com

Geplaatst in de categorie: eenzaamheid

onbereikbaar

liefde

besluitloos

2.8 met 78 stemmen

15.043

Er zijn 6 reacties op deze inzending:

Naam:: Ramona
Datum:: 11 april 2002
Email:: ruig20hotmail.com; Verdriet en geluk dicht bij elkaar,
met zo'n gedicht kun je het uiten maar...
Een vriend of een geliefde aan je zij,
is voor het uiten van gevoel een betere partij,
verliefdheid, verdriet wat je ook voelt
het is een gevoel wat zo is bedoeld
Om van te leren of om te delen.
Mij kan het WEL schelen!

Naam:: Helen Josephs
Datum:: 20 december 2001
Email:: helen.josephspandora.be; Wel mijn lieve Oeps, als jij een keer wat nodig hebt, kom ik graag even 20 meter naar boven. Vind je het erg als ik dan de lift neem ?
Heb hieronder trouwens de reactie van mijn man gelezen. Zo, zo... Hihihi.

Naam:: marian
Datum:: 19 december 2001
Email:: Kopje suiker,moet lukken.Toch??????

Naam:: maaike
Datum:: 6 december 2001
Email:: gijsberts_maaikehotmail.com; Ik viind het niet zo'n heel mooi gedicht ik denk dat het niet echt mijn smaak is

Naam:: Janna
Datum:: 6 december 2001
Email:: **********; Heel mooi Oepsie.

Naam:: NN
Datum:: 5 december 2001
Email:: NNkrijgjeniet.nl; AAAAAAAARG!!!!

Geef je reactie op deze inzending: