- Dementie -

Ongelukkige gedachten die niet permanent verwarmd zijn
flarden en herinneringen die hopeloos verarmd zijn.
Een lege wezenloze blik daar waar eerder stralen was
een afgronddiep zwijgen broos en teer als breekbaar glas.

Met geduldiger liefde, warmte en een starre achtergrond
wacht het anders zo kostbare gedachtegoed in zich angstig af.
Ben ik dood in mij, hoe overleef ik de eerste ochtendstond?
Dementie, daar waar herinnering was die zoveel zekerheid gaf.

Hoe zou het kunnen dat werkelijk niemand mij meer herkent?
Dat het woordenloze dagelijkse stille actieloze opgesloten zijn
en de zware grijze leegte vol hedendaagse dementiepijn.
Dat zonen en dat buren, dat vrienden korte brieven sturen.

Hoe kan het, dat ooit de zalige herinnering die ik tegenkwam
heeft plaats gemaakt voor al lang vergeten vragen?
Het huis dat ik nu ruimen moet omdat anderen zorgen dragen.
Alleen zijn in mij, rampzalig leeg zijn de gedachtenloze dagen.

Dementie.. in mijn hart daar heb ik nog een laatste splinter
want ik dacht niets te vergeten en zie nog oude beelden voor mij
jouw naam, mijn naam.. wat doet hij er toe deze oudheidswinter
regelmaat, opflakkering en warmte, ik glimlach stil erbij.

Een aai, een traan die voel ik rollen over mijn rechter wang..
onontkoombaar vergeten, dementie.. het maakt mij vreselijk bang.

Schrijver: Sabrina Bielac, 24 september 2009

Siasdreamshotmail.com

dementie gedachten emotie

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 106 stemmen 4.743