Als de Godin mij verleidt

verleid mij niet
of juist wel
te denken die ik ben
of verban mijn gedachten
bijwijlen
naar een hemels paradijs

waar ik slechts
die ene vrouwe ken
ontbloot van zeden en kleed
doch getooid met
zacht betoverend vlees
dat verzuurde appelen
nog verzot zo zoetig spijst

zij krult langs mijn haren
stroperig van kruin tot zool
omringt mij met zwoele gebaren
opdat ik nog enkel drijf op zaad
dat geen geboorte ooit zal verklaren

ten einde ruk ik met alle macht
verroeste hekken open
spijlen met ingebouwde
gestorven rozetten
die weer uitweg bieden uit
de zalige hel
en verdoemenis

*

ik voel weer grond
waarop mijn ziel
koning is van de geest
en mijn lijf,
in stof geaard,
het getemde beest

mystiek

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 23 stemmen 618