inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 26.871):

Maskeren

telkens als
mijn tranen vloeien
vries ik ze in
en vorm
figuren van ijs

zelfs de warmte
van mijn adem
tracht ik te verstenen

om daarna alles
te stapelen
tot een standbeeld
van bevroren water
en koudgebakken zand

met hamer en beitel
plooi ik rimpels
tot een gelaat
van een doods bestaan

aan het voeteinde
kras ik nog wat letters:

"wees niet
met hem begaan"


Zie ook: http://www.fixpoetry.com

Schrijver: julius dreyfsandt
Inzender: julius dreyfsandt zu schlamm, 10 juli 2009


Geplaatst in de categorie: verdriet

3.0 met 27 stemmen aantal keer bekeken 742

Er zijn 3 reacties op deze inzending:

Naam:
jan haak
Datum:
10 juli 2009
Email:
janhaakzonnet.nl
Treurig en breekbaar met een prachtige slotzin...
Naam:
nonna
Datum:
10 juli 2009
Achter zovele maskers...
schuilt intens verdriet ...
want hoe je
je werkelijk voelt ...
zeggen we liever niet ...
in stilte lijden ...
verdriet voelt zo eenzaam ...
naar de zee ...
draag je dan ....
je allerlaatste traan ...

Diepzielduikend deze!
Naam:
elze
Datum:
10 juli 2009
Email:
e_r_schollemahotmail.com
Jij maskeert het verdriet met prachtige zinnen, fantastisch.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)