Ga maar
ga maar
fluistert
mijn innerlijke
stem
had je niet meer
moeten roepen
je bent door
de verstreken tijd
gekropen
aldoor een mengeling
ademend
van afstoten en hopen
mijn handen raken
nog even aan jouw huid
de ziel ervaart
met tegenzin
een afwezig geluid
ga maar
zwijgen mijn lippen
*
ik heb niet geleerd
een navelstreng
door te knippen
Zie ook: http://www.fixpoetry.com
Schrijver: julius dreyfsandt
Inzender: julius dreyfsandt zu schlamm, 20 juni 2008
Geplaatst in de categorie: afscheid
Bijzonder mooi geschreven.