Netgedichten

netgedicht (nr. 19.630):

Intens verlangen

Bij het aanschouwen van de bos rozen
Sprak zij slechts dank zonder blozen
Verafschuwde die altijd liefdevolle blik
Vanzelfsprekend zo bovenop veel te dik

Hunkerend naar dat brute die vent in hem
Niet dat softe vragend met omfloerste stem
Nee, haar wil overweldigen dwingt te bukken
Haar kleren nat kussend van het lijf te rukken

En onder het afwassen van de vaat
Waarbij hij haar het afdrogen niet toestaat
Bedenkt zij de wildste dromen vol erotiek
Maar tussen de koele lakens voelt zij zich ziek