inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 19.564):

Eigenlijk weet ik ook niet zo goed

Eigenlijk weet ik ook niet zo goed waar
het denken ophoudt en de ontroering begint
als je een kind ziet dat nog zo onbevangen
naar de wereld kijkt, met blauwe ogen die

nog niet al die rotzooi gezien hebben, die
geen getuige waren van de vernieling waar
wij elke dag mee doorgaan door onze
manier van leven en consumeren, al moet

gezegd dat ze ook nog niet al die krokussen
zagen, al het tere van weer een nieuwe lente
die komt, ongeroepen, onopgedragen,
maar onweerstaanbaar zoals wanneer een vrouw

moeder wordt, wanneer ze barensweeën lijdt
en enkel maar kan hopen dat nu gauw
alles voorbij zal zijn. Zo is dat kind:
argeloos, onschuldig, onbevangen, nieuw.

Schrijver: Adeleyd, 4 maart 2008


Geplaatst in de categorie: emoties

4.0 met 13 stemmen aantal keer bekeken 842

Er zijn 2 reacties op deze inzending:

Naam:
Sanne L
Datum:
4 maart 2008
Email:
sannesanne175hotmail.com
Een heel mooi gedicht. Zeker een compliment waard.
Naam:
Janny/moeke
Datum:
4 maart 2008
Email:
schepenaarhome.nl
Konden we nog maar één keer kind zijn, zo onbevangen, niks te weten van alle ellende in de wereld, helaas ons kindertijd is voorbij, we moeten het hebben van onze herinneringen, en het blije zien door de ogen van een kind.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)