Krijgsheer

jij in je jas van drakenschubben en
beenkappen van wolvenbont
je fakkelrook laat m’n ogen tranen.
en je voetstap teistert deze grond.
waar ga je nu je sporen plaatsen?
gemarkeerd door angst
door bloed en pijn
waar zal de jammerklacht van vrouwen
je huiveringwekkend welkom zijn?

als paarden vonken uit hun ijzers slaan
en sterren van hun plaats verspringen
mannen - vaarwel gekust - de weg opgaan
en dode priesters niet meer zingen
dan zul je lachen
dan knerpen je scharnieren
je lacht jezelf in ademnood
je ogen blijven echter staren
je ogen zijn al jaren dood
waar bleef het licht dat daar uit scheen?
hoe lijkt deze wereld gezien door steen?

jij grote zware man
wat deed je met het ranke lichaam
dat ik je gaf om te verzorgen?
wat houd je eigenlijk onder je jas verborgen?
wat tikt daar…. telt de tijden af?
je zou de wereld béter maken. . . .maar
vervloekt je naam, die valt bij ieder graf

wat ga je doen zodra Ik weg ben?
graven?
graven naar het kistje met de kroon?
dat in een heimelijke nacht
terwijl de zomerwind zacht
over krekelschilden gleed
werd verborgen
op een plek
die Ik slechts weet

zal ooit de witte uil z’n vluchten
om je huis hervatten?
in eensgezinde kringen
de vleermuis en de witte uil?
terwijl jij droomt en slaapt
en ademt
niet in staat het te bevatten
en Ik van ontroering huil

je helm weerschijnt het laatste licht
en in de schaduw weet Ik
geen gezicht

Zie ook: http://www.droomdeur.nl

Schrijver: Jalf Flach, 23 februari 2007

jalfflachplanet.nl

oorlog leven

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.3 met 60 stemmen 720