inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 14.497):

Ruimtelijke ordening

Jij wordt er mee geboren of niet,
zeiden zij, de mensen met gevoel
voor oriëntatie en kwadraten

een doctrine, die hebzucht naar groter,
breder en hoger, die ik blijf hekelen

het komt door de maan hangend in mijn haar,
treurend, niet zoekende naar een ruimere baan
maar naar zijn schaduw, onder de kale takken
daar, waar de kustlijn is, een zeeënkloof die zingt,
trillend als nanometers van schijnbare stilte

samengeperst zweet, geuren en ogen,
dichtheid waar geen licht is noch lucht
als in de zonkern of in het fruit,
een onzichtbare architectuur die pulseert als
afstand in kubieke meters, de woonkamer,
net na de ruzie tussen minnaars
hun zwevende spijt buigt de tijd
in een fractie van een glimlach…

het kind rent de kamer binnen
met een hond rond zijn voeten
en de ruimte verdwijnt,
samen met de valsheid
van een lineair leven.


Zie ook: http://www.oostkustwest.web-log.nl

Schrijver: Branka Korac, 15 februari 2007


Geplaatst in de categorie: filosofie

3.6 met 21 stemmen aantal keer bekeken 493

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
josiene
Datum:
15 februari 2007
Wat een heerlijke laatste strofe.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)