zo ik iets ben ...
die oude stad waar jij ooit bent geboren
is op je tochten zwijgend meegegaan
je waant je mijlenver bij hem vandaan
bij tijd en wijle vind je toch zijn sporen
hij speelt met jou een spel van ‘zwaan-kleef-aan’
men kan de wieg nog aan je tongval horen
de nestgeur is wel vaag, maar niet verloren
zijn wortels zitten diep in elk orgaan
in welke vreemde haven je ook bent
er blijven schimmen uit een ver verleden
zij volgen kalm maar altijd consequent
het afscheid was niet meer dan ‘au revoir’
al lijkt de navelstreng dan doorgesneden
je bent je leven lang een Hagenaar
Zie ook: http://www.daandeligt.nl
Schrijver: Daan de Ligt, 16 november 2006
Geplaatst in de categorie: woonoord
De hagenezen weten het dus gewoon niet.