Vaderdag
De jaren die gaan tellen.
85 zijn het er al weer,
maar als ik met hem praat
verbaas ik me telkens weer.
De energie in dat oude lijf,
alsmaar door blijven gaan.
Het roert me vaak van binnen.
in mijn ooghoek weer een traan...
De gebreken van de ouderdom,
"wat zeg je nu tegen mij?"
Hij kan niet zo goed meer horen,
maar dat hoort er gewoon bij.
Gebogen is de rug inmiddels,
door de lasten en de zorgen?
Komt het vandaag niet af,
dan doen we het toch morgen!
5 minuten lopen naar de buurtsuper
en ook terug naar huis weerom.
Af en toe even uit mogen rusten,
het is de luxe van de ouderdom.
Als ik samen met hem koffie drink
en ik kijk dan in zijn ogen,
twinkelend en ondeugend zijn ze soms.
Het laat me niet onbewogen.
Graag hoor ik nog die verhalen
van hoe het vroeger is geweest.
Alsof hij het in geuren en kleuren
uit zijn rijke geheugen voorleest.
Ik weet dat ik hem later missen zal,
maar blijf dan denken aan deze tijd.
De regelmatige visites en praatjes,
die herinneringen raak ik niet kwijt.
Ik hoop dat hij nog even zo mag blijven,
gezond van lichaam en van geest.
Hij heeft een plaatsje in mijn hart,
zo groot is dat nog nooit geweest.
Die oude man, het is mijn vader,
goedaardig, zorgzaam en positief.
Wat geniet ik nog graag van hem,
blijf nog een tijdje alsjeblief!
hotmail.comGeplaatst in de categorie: vaderdag
vader
10.164
Geef je reactie op deze inzending: