Later
Langer dan gedacht
Groter dan verwacht
Stromen tranen, blijft verdriet
Zoveel had ik willen vragen
Maar een antwoord komt er niet
Niemand voelt wat ik bedoel
Dat ik heel veel aan hem denk
Onzichtbaar droevig het gevoel
Als ik aandacht aan hem schenk
Nooit meer samen lange ritten
Praten over familie of gezin
Halverwege samen pitten
Dat alles zit er niet meer in
Ik mis het zo
Samen met hem in die auto
Kankeren over zaken
Mensen, voetbal, politiek
Kort daarna begon het waken
Waarom werd hij nou toch ziek?
Geen tijd gehad om in te stellen
Verdomme, waarom nou zo snel?
Van hem liever vandaag dan morgen
Pijn maakt leven tot een hel
Meegesleept in wat ging komen
Vet geleefd door iedereen
Bij zijn graf omringd door bomen
Begraven met een blanco steen
Straks krijgt hij zijn eigen tegel
Ben ik van het feit bewust
Gekerfde naam in gouden regel
Geeft het graf ook mij wat rust
Onbegrip had mij gevangen
Ongeloof stond mij lang voor
Onwezelijkheid bleef rond mij hangen
Langzaam dringt het dan toch door
Maanden zijn er nu verstreken
Verslagenheid blijft even groot
Nu pas ga ik het beseffen
Hij is niet meer
Mijn pa is dood
Inzender: Henk Hoek, 23 juni 2003
Geplaatst in de categorie: overlijden
een stukje van jou pijn te verdragen,
ik wil je wonden stelpen,
antwoord geven op je vragen,
je onbegrip met je delen,
als ik dat kon,
je verdriet ervan helen,
zodat je je leven terug won,
dan had ik het gedaan,
want ik en velen anderen,
willen er voor je staan,
om je leven weer in kleur te veranderen...
Sterkte en van mij heb je een 10!
Van mij een 10.
En sterkte gewenst!