Verlangen
Verlangen
als een droom
verschijn je ten tonele
als een engel
verlicht je mijn wereld
echter voor jou ben ik
een toevallige passant
een van die schimmen
in het dagelijks bestaan
al treft jou geen blaam
want hoe vaak heb ik
je blik niet ontweken
mijn ogen weggedraaid
om maar niet te onthullen
wat ik werkelijk voel
dus begraaf ik mijn gevoelens
stop ze diep weg
probeer met alle macht te vergeten
berg ze in verzonken kisten
maar een blik is genoeg
een oogopslag maakt dat
sloten openbreken
muren afbrokkelen
mijn hart een knauw krijgt
doet meer pijn dan je kan vermoeden
je ogen verscheuren me
verstenen me
houden me in een wurggreep
waaruit ik niet kan ontsnappen
dan door weg te kijken
het laatste wat ik wil
kon ik je maar tonen
wie ik ben
zodat je zou weten
wat je aan me me hebt
maar ik durf niet
ben te bang voor je schoonheid
misschien is verlangen
beter dan bezitten
is de verbeelding
mooier dan zijn evenbeeld
rijst de vraag
kan ik je laten schieten
heb ik die luxe
heb ik die tijd
laat de overwinning
alweer aan verlegenheid
of bijt van me af
en durf de wereld te tonen
wie ik ben
wat ik ben
kan dan proberen
verloren tijd goed te maken
veilige schimmigheid verlaten
die me anders blijft vervolgen
zal mijn bolster moeten breken
om de zachte pit
bloot te stellen aan grote stormen
die kunnen verheffen of teneerslaan.
Geplaatst in de categorie: liefde