Een Buitenbeentje

Ze fluisteren achter mijn rug,
ik weet het wel, maar wil het niet zien.
Een buitenbeentje, dat ben ik.
Allemaal, het zijn kuddedieren.
Ze snappen niet hoe ik me voel,
het meelopen, de oppervlakkigheid.
Ze weten niet wat ik bedoel.
Achter mijn rug om, ze praten over mij.
Als ik stop om te luisteren, is het al voorbij.
Met een valse glimlach manipuleren ze me,
althans, dat proberen ze.
De volwassenen zien niet wat er gebeurt,
ze zijn blind voor die schijnheiligheid.
Onzekerheid slaat toe, ik voel me zwak en alleen.
Ik dreig te verdrinken in mijn hulpeloosheid,
ik sla om me heen op zoek naar steun en gerechtigheid.
Een buitenbeentje, dat ben ik.
Niemand ziet dat ik het nauwelijks aan kan,
zelfs mijn ouders niet.
Ze verluisteren hatelijkheden achter mijn rug,
ik weet dat ze dat doen, maar het bewijs is zoek.
De volwassenen zien het niet, ze zijn doof als ik ze iets vertel.
De waarheid ontgaat ze, ze oordelen te snel.
Ik voel me verloren, ik kan niks meer hebben.
Een buitenbeentje, dat ben ik.
Zien ze niet dat ze te ver gaan?
Ze luisteren niet.
Met een valse glimlach kijken ze me aan,
Ik stort in en word vernederd, de hele dag lang...

buitenbeentje

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 21 stemmen 1.234