Voorbij
De dagen gaan voorbij, wanneer kom je nou weer,
het duurt nu al zo lang, soms weet ik het niet meer.
Je niet kunnen aanraken, een kus op je wang,
je nooit meer kunnen zien maakt me verschrikkelijk bang.
Ik kijk naar je foto en wacht op een "sein",
"mam, wees niet bezorgd, ik heb het hier fijn".
Dan pas kan ik slapen zonder een traan op mijn gezicht,
te weten dat je het goed hebt daarboven in het licht.
Geplaatst in de categorie: overlijden
bij het lezen vervult het mij met diepe smart.
ik wacht al 28 jaar op "het sein"
"Mam wat is het hier boven toch fijn."
Wees dapper en sterk,
eens zullen we het zelf kunnen ervaren.
Wanneer is jouw moeder overleden?