inloggen

Gedichten

gedicht (nr. 836):

Station Vagebond

Mensen kwam hij zelden tegen

maar zag er meedogenloos veel
slaaf op de galei van de tijd spelen

Gauw
iets uit het vuistje knauwen
was voor hem de utopie van
genietend leven en leed
langzaam maar gelukkig
honger

Gniffelend bazelde hij tegen
'n gezette, starre vrouw
kijk dan toch m'n liefste
zelfs gebrek aan eten
is in deze wereld
mogelijk een schone deugd
ook al besef je dat
nog niet

In de hal blaast de eerste
trein onverschillig vaarwel
maar in dat toen
uitgestorven duivenkot
kwam zijn spiegelbeeld
voorbij fladderen

Ja, 't is waar, zulke

mensen kwam hij vaker tegen

Schrijver: Frederik Peeraer, 1 december 2005


Geplaatst in de categorie: filosofie

3.0 met 46 stemmen aantal keer bekeken 15.030

Er zijn 2 reacties op deze inzending:

Naam:
Steph
Datum:
25 januari 2006
Email:
Prachtig gedicht!
mooie schrijftaal..
aangrijpend geschreven ook..
Naam:
Daan van Beurden
Datum:
29 december 2005
Email:
daandatalinx.nl
Wat een fijn gedicht is dit, mooi beeldend!

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)