inloggen

Gedichten

gedicht (nr. 4.700):

Blues met bekentenis

Eens beroept de geliefde zich
op een ommekeer van gevoelens,
loopt ze op een onzichtbare morgen
voorgoed zonder koffers zijn idioom uit.

Hij neemt voor kort de kleur aan
van een overgewaaid bevattelijk lied,
zeult het knaagdier als in de voering
van winterjassen mee in bluesmuziek.

Verlamde neger, doordrenkte schoenen
en een grof pak, vlooit zijn stem na
in ritmes waarop zijn mannelijkheid is
vertrapt. Een man van herhaalde malen.

Blues is uitgelicht een botsing
van klank op dichtgeslagen deuren.

Blues is achteropgeraakte
liefde, een uitgeleefde die overgaat
in schoongewreven instrumenten, waarmee
voor nieuwe liefde weer geen mond kan gesnoerd.

Straten, met de lome lengte nu
van veel nog te vergeten dagen,
waren hun zij aan zij zo gewend -
van blues is geen onderdak bekend.

--------------------------------------------------------------------
uit: 'Ringelorend zelfportret op haar leeuwenhuid', 2005

Schrijver: Richard Steegmans
Inzender: K. V., 9 december 2021


Geplaatst in de categorie: muziek

3.0 met 97 stemmen aantal keer bekeken 17.528

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)