Nachtelijke wals
In mijn armen dansen de dagen
ritmisch op gespeelde klanken,
waar uren steeds sneller willen,
schuifelen voeten naar de avond
sierlijk bewegen zij en beroeren
de snaren, licht geraakt draaien
ze kleine pasjes, volgen slepend
de tonen en zweven richting duister,
waar zij verdwijnen voor een laatste
wals, duizelig valt de nacht als een
zachte deken over vergetelheid,
langzaam sterven de laatste noten ...
Geplaatst in de categorie: liefde