inloggen

Gedichten

gedicht (nr. 649):

Nachtelijke wals

In mijn armen dansen de dagen
ritmisch op gespeelde klanken,
waar uren steeds sneller willen,
schuifelen voeten naar de avond

sierlijk bewegen zij en beroeren
de snaren, licht geraakt draaien
ze kleine pasjes, volgen slepend
de tonen en zweven richting duister,

waar zij verdwijnen voor een laatste
wals, duizelig valt de nacht als een
zachte deken over vergetelheid,
langzaam sterven de laatste noten ...

Schrijver: metha, 16 februari 2005


Geplaatst in de categorie: liefde

4.0 met 51 stemmen aantal keer bekeken 28.193

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)