inloggen

Gedichten

gedicht (nr. 367):

Aan tafel

Mam geeft mij een mep omdat mijn
kleine broertje te ver weg zit.
Hij kwam weer te laat voor het eten,
maar bracht wel zelfgeplukt onkruid
mee voor in een vaas. Zo'n joch

van zes, dat al precies weet hoe
een moeder moet. Hij, het mooiste
zoontje, zit tegenover haar; ze wil
hem in haar ogen - de lelijke zoon
moet in de buurt van haar handen.

Mijn zusje heeft daarvan geen last.
Zij pikt een worteltje alvast.

----------------------------------------------------------
Uit: Och, ik elleboog me er wel doorheen, 1988

Schrijver: Ted van Lieshout
Inzender: JB, 23 november 2003


Geplaatst in de categorie: kinderen

2.0 met 77 stemmen aantal keer bekeken 30.559

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Daan van Wing
Datum:
8 december 2013
Ik vind het een mooi gedicht.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)