inloggen

Gedichten

gedicht (nr. 309):

Gedicht

Als we dan liefhebben, liefhebben
tussen veel papier, holle mannen en metaal,
laten we dan liefhebben, zoals mij goeddunkt:

Liefhebben met de rust van de onrust, niet
die van de routine, elkaars ogen verliezen
en weer ontdekken, voorbij de huizen gaan,

het land in, de streling van onbekende struiken
ondergaan, de wind proeven op een steeds andere tong,
de maan zien en de zon in een kaartloze baan.

En laten de vrienden snel verouderen, worden
tot waardevolle verhalen, en die meter aarde is slechts vruchtbaar
waarop wij gaan.

----------------------------------------
uit: 'Een standbeeld opwinden' (1952)

Schrijver: Remco Campert
Inzender: C.J.S., 4 september 2003


Geplaatst in de categorie: liefde

2.0 met 164 stemmen aantal keer bekeken 74.563

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
claudia coenen
Datum:
28 januari 2004
Email:
claudiacoenen90hotmail.com
mooi gedicht...ik kan het heel goed gebruiken voor een werkstuk op school!
hier heb ik echt wat aan...

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)