inloggen

Gedichten

gedicht (nr. 242):

Ontdubbeling

Die nacht was ik een jaar of dertig.
Die nacht opgestaan. Het regende uiteraard.
En ik werd ontdubbeling gewaar.

Mijn klef, laf ego
vastgespeld aan mijn dubbel vel
liet los, genadig, ordentelijk.

Voorspeld: kinderen (drie),
teckels (twee), bridge, anjers,
Verzamelde werken, testament.

Ik viel. ik liet mij liggen.
Als een slagroomtaart in de regen.
Ontdubbeling, het is een woord
(van in den beginne?)
als een ziel zo wrikbaar.
-----------------------------------------
Uit: De groeten, de bundel die Hugo Claus schreef in opdracht van Poetry International voor de derde Gedichtendag, 31 januari 2002.

Schrijver: Hugo Claus
Inzender: J.B., 24 mei 2003


Geplaatst in de categorie: individu

3.0 met 22 stemmen aantal keer bekeken 16.127

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
herodin
Datum:
24 mei 2003
Email:
herodin4netscape.net
Ontwaken in verbijsteren.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)