inloggen

Gedichten

gedicht (nr. 4.732):

BACH IN DE VROEGTE

Als hij gaat klinken in het morgenlicht
staat de klok stil, de tijd verzaakt zijn plicht.
Ik poets mijn schoenen of ik kijk naar buiten,
en leef weer eerder dan het eerst gedicht.

-----------------------------------------------
uit de 'Verzamelde Gedichten' (1948)

Schrijver: Adriaan Roland Holst
Inzender: EvB, 30 januari 2022


Geplaatst in de categorie: muziek

2.0 met 87 stemmen aantal keer bekeken 24.477

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
K.Bladzij
Datum:
1 februari 2022
Inderdaad, zo gaat het vaak:
Bach's continuo neemt de taak
van de tijd grandioos over:
het schoenenpoetsen ziet er
piekfijn uit, het heden neemt
afstand van het verleden,
de toekomst vibreert mee!

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)