inloggen

Gedichten

gedicht (nr. 5.126):

ZIEKENBEZOEK

Mijn vader had een lang uur zitten zwijgen bij mijn bed.
Toen hij zijn hoed had opgezet
zei ik, nou, dit gesprek
is makkelijk te resumeren.
Nee, zei hij, nee toch niet,
je moet het maar eens proberen.

-------------------------------
uit: Beemdgras (1968)

Schrijver: Judith Herzberg
Inzender: T.B. (H), 3 maart 2023


Geplaatst in de categorie: ouders

2.0 met 195 stemmen aantal keer bekeken 41.830

Er zijn 4 reacties op deze inzending:

Naam:
Jeannette van Kapel-Smit
Datum:
18 maart 2024
De kostbaarste gesprekken kun je woordeloos voeren.
Naam:
Joke Riemersma
Datum:
30 juni 2021
Dit gedicht las ik regelmatig voor aan bezoekers in het hospice waar ik werkte. Mijn eigen vader was ook iemand met wie je urenlang kon zwijgen. Kletskous die ik ben ging ik toch altijd met een fijn gevoel bij hem weg. Dank voor dit mooie gedicht.
Naam:
Bart van Heerikhuizen
Datum:
25 oktober 2015
Vandaag zag ik dit gedicht. Iemand had het in het herfstige Vondelpark, niet eens zo ver van waar de dichteres woont, aan een boom opgehangen, bij het bruggetje naar het blauwe paviljoen. Ik ben ernstig ziek. Het trof doel. Wat een mooi gedicht. (Amsterdam, 25 oktober 2015)
Naam:
ilse Calès
Datum:
11 mei 2003
Email:
ilseke1978hotmail.com
dit vind ik een heel mooi gedicht, eigenlijk greep het me zelfs aan, want het doet me denken aan de situatie van mijn moeder(nu 3 jaar dood), omdat we ook zoveel aan haar ziekenbed zaten.
proficiat met dit voor vele mensen herkenbare gedicht.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)