inloggen

Gedichten

gedicht (nr. 197):

HET GESCHENK VAN MIJN VADER

Wij zaten samen, zwijgend, bij het vuur;
mijn lieve vader
en ik.
Bij elk klokgetik
kwam zijn stervensuur
nader en nader.


Hij was rustig en goed;
lijk de moeder
die haar kindje heeft gedekt tot de kin,
en die heengaat op lichte voet,
stil en verblijd.
Zo wist hij zijn denken en daden bedolven
onder Gods warme barmhartigheid.

Hij stond langzaam uit zijn zetel op,
recht en sterk lijk hij had geleefd.
Zijn fijne hand
heeft gebeefd
op mijn hand:
een nevel over ontwakend land.

Hij heeft zijn laatste daad gedaan:
hij gaf me zijn uurwerk,
eenvoudig, zonder één woord,
en monklend is hij te rust gegaan.

Maar, toen ik hem zacht naar het bed geleidde,
wist ik
hoe een Engel, zingend, aanschreed achter ons beide.
Want moedig had mijn vader,
in mijn handen
afstand van daad en tijd gedaan.
Trots en wenend ben ik van hem heengegaan.

-----------------------------------------------
uit het werk van Marnix Gijsen (1899 – 1984)

Schrijver: Marnix Gijsen
Inzender: A.D., 31 januari 2003


Geplaatst in de categorie: afscheid

3.0 met 193 stemmen aantal keer bekeken 63.453

Er zijn 8 reacties op deze inzending:

Naam:
jornt
Datum:
14 februari 2014
Mooi hoor
Naam:
J.W. Richter
Datum:
3 december 2008
Het Geschenk van Rosalie Loveling (1867) en Geschenk van mijn vader van Marnix Gijssen (1925) behandelen beide kennelijk een oud gebruik der Nederlanders, waarbij vaders kort voor het sterven hun horloge aan één der kinderen schenken.

Alhoewel ik van dit gebruik niet op de hoogte was, is het mij achteraf ingevallen, dat mijn schoonvader bij het afscheidsbezoek (rond 1980) deze oude traditie heeft willen voortzetten, door mij zijn horloge in het ziekenhuis te verhandigen. Ik heb hem toen beloofd het horloge aan zijn kleinzoon te zullen schenken.
Naam:
Tanja
Datum:
5 juli 2003
Email:
Alles komt weer boven! Wat een ontzettend gevoelig
gedicht, SUPER!
Naam:
greetje
Datum:
6 april 2003
Email:
mooi gedicht en steun wellicht!
Naam:
Janny
Datum:
4 april 2003
Email:
hoogendamjanniehotmail.com
Dit kun je niet verwoorden als je er niet bij was. De schrijver moet dit vast zo hebben meegemaakt. In een moment van emotie kun je het dan ineens op papier krijgen. Heel bijzonder en aangrijpend. Een 10 voor dit mooie gedicht
Naam:
jolanda
Datum:
8 februari 2003
Email:
jolandadekoninghotmail.com
Ik vind dit een heel mooi gedicht. Ik had ook nog een vraag voor mensen die dit gedicht hebben gelezen: Heeft Marnix Gijsen nog meer gedichten? En zo ja, waar kan ik die vinden? Dat zou ik graag zo snel mogelijk horen, ik moet namelijk een verslag voor school maken en omdat ik dit dus een heel gevoelig gedicht vind en ik daar wel van houd.
Naam:
dorien
Datum:
6 februari 2003
Email:
mensen, die gaan zijn er elke dag wel
de ene dag ken je er iemand van
de andere dag dan ook weer niet,
gelukkig maar.
maar ik wil wel even zeggen dat ik er zo'n mooi gedicht niet van kan maken.
toen ik dit las, kreeg ik het toch wel even moeilijk.
het is echt heel mooi geschreven.
Naam:
M.L.Voerman
Datum:
5 februari 2003
Email:
bereklauwmsn.com
ik schrijf zelf ook gedichten
maar van dit gedicht werd ik toch effe stil zo mooi
en toch voor iedereen begrijpelijk
dank dat ik dit mocht lezen

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)