boom
met mijn voeten in de aarde
en mijn armen wijd gespreid
voel ik mij een boom van waarde
een monument in eeuwigheid
met de vogels op mijn handen
en hun jongen op mijn kruin
groeit er mos tussen mijn tanden
ben ik het middelpunt van jouw tuin
met mijn vingers kromgetrokken
trotseer ik regen, wind en storm
blijf ik sterk en onverschrokken
al zijn de natuurkrachten enorm
met mijn hoofd ver in de wolken
voel ik mij een boom met stijl
en terwijl gevederden mij bevolken
is er opeens jouw scherpe bijl
met twee, drie enorme slagen
word ik genadeloos geveld
en begint het mij te dagen
dat mijn uren zijn geteld ...
... met mijn voeten weer op aarde
en jouw armen wijd gespreid
besef ik mijn werkelijke waarde
en heb je lief tot in eeuwigheid
Inzender: Jeroen Swaan, 16 augustus 2002
Geplaatst in de categorie: liefde
en ik wil graag zo'n boom zijn zoals jij hem beschrijft.
er zou eigenlijk een tekening bij moeten...
Keep up the good work!!!
met je voeten op de aarde ¿?
waar slaat dat op!
ik vind het een ... gedicht
doei!