inloggen

Gedichten

gedicht (nr. 2.974):

Verscheiden

Overbekend dit huis: de andertijds
maar onherstelbaar ingesleten klanken,
de tafel voor de vrome spijs en dranken
voorbij de stoelen, recht aaneengerijd.

en ik – de eredienst allang ontwijd -
muitend in heimwee naar de oude banken,
niet wetend of ik bidden moet of danken
voor wat zich indekt in gedegenheid.

Verweer dat bij de open kist verstomt,
aan die mij na staan en mij zijn ontheven,
het kroost incluis tezamen uitverkoren.

En ik van vraag naar vraag opnieuw verloren:
waarvoor het is dat wij ons leven leven,
hoe het gekomen is, wat ervan komt -

----------------------------------------------
uit: 'Een heuveltje van lauwwarm zand', 2013.

Schrijver: Nina Werkman
Inzender: tt, 6 januari 2016


Geplaatst in de categorie: overlijden

4.0 met 6 stemmen aantal keer bekeken 7.262

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)