inloggen

Gedichten

gedicht (nr. 1.959):

Rafels

Toen ving een roodbruine stam nog
de ochtendzon op, puur cederhout
van caran d'ache.

Later fladderden er raven
tussen de al even gerafelde takken
van de lariks.

Een schicht: de schaduw
van een zwaluw schoot
door de zomer.

En in het sprookjesbos
is plotseling de stinkzwam
dwingend aanwezig.

Doodgaan behoort tot het zeer weinige
dat niet zou mogen. Toch
wordt het veel gedaan.

----------------------------
uit: 'het arsenaal', 2000.

Schrijver: Jan Eijkelboom
Inzender: Vdb, 22 november 2011


Geplaatst in de categorie: afscheid

2.0 met 64 stemmen aantal keer bekeken 21.447

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
sydhart
Datum:
22 november 2011
Email:
veb.verstraetebarttelenet.be
Knap gedicht over vergankelijkheid, doodgaan, herfst. Prachtige alliteraties in de tweede en derde strofe. Ik ga meer lezen van deze dichter.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)